کیمیایی در برابر انتقادهایی که از فیلم‌هایش می‌شود هیچگاه مستقیما موضع نمی‌گیرد و این مهم یعنی کوبیدن منتقدان را مریدانش بر عهده می‌گیرند و مثل علی پروین نیست که با یکی دو شعار یا حمله تند و تیز صحنه را خالی کند. کیمیایی و کیارستمی  در این سینمای بیمار و رو به احتضار به حیات هنری خود ادامه  می‌دهند و کسانی که به دلایلی توسط جامعه سینمایی طرد می‌شوند یا فعالیتشان متوقف می شود ه راز گاهی اینان را سیبل قرار می دهند.

هر بار که قرار می‌شود فیلمی از کیمیایی به روی صحنه بیاید تبلیغات وسیعی صورت می‌گیرد و همه فکر می‌کنند اتفاق بزرگی در راه است و حتی اینگمار برگمان و آلفرد هیچکاک و جان فورد سیر پیشرفت فیلم به فیلم وی را نداشتند و قبل از اینکه فیلم کیمیایی روی پرده بیاید باید پیشاپیش بپذیریم که فیلم مورد نظر شاهکار است و ما حق نقد منفی نداریم و دربست باید نظر حامیان کیمیایی را بپذیریم.

بقای کیمیایی و فیلمسازانی نظیر او، دانستن راه و رسم ماهی گرفتن از آب گل آلود است  همانطور که هر فیلم وی از دید طرفدارانش عالی است به همان نسبت باید پذیرای نقدهای منفی نیز باشد . در مورد فیلمسازی مانند حاتمی کیا که از دید اکثر منتقدان ۳ شاهکار پیاپی روبان قرمز آژانس شیشه ای و ارتفاع پست را خلق کرد و حالا در محاق بسر می‌برد هیچگاه اینقدر نقد مثبت انتشار نیافت و تک و توک نقد های منفی اش را نیز بیش از حد بزرگ کردند. به هر حال مشی کیمیایی و طرفدارانش نمی‌گذارد حجم نقدهای منفی علیه وی بخوابد و خود من تا الان حداقل دو نقد منفی در مورد کیمیاییسم ( و نه فیلمهایش) نوشته‌ام. کیمیایی  محصول جریان غیر روتین سینمای ما یا همان سینمای رابطه ای است. در فضای غیر رقابتی و رانتی سینمای ما بهتر است سر خود را درد نیاوریم چون احتمالا میگرن خواهیم گرف.ت  فعلا دور دور فیلمهایی است که چند روزه ساخته می شوند و به سرعت برق و باد روی پرده می روند و به اصطلاح کمدی هستند.

حکم، رئیس، محاکمه در خیابان  را الان نباید نقد کرد. از منتقدین خواهش می کنم ۵ سال صبر کنند آنگاه نقدشان را منتشر کنند چون فعلا در این فضا که خود نقد مورد انتقاد و منتقد در معرض ترور شخصیت قرار دارد بهتر است دندان روی جگر گذاشت از دوستانی که می خواهند نقد بیطرفانه بنویسند خواهش می کنم در یک قرنطینه خانگی بدون کامپیوتر موبایل و روزنامه فیلم ببینند و فقط یک دستگاه سینمای خانگی در اختیارشان باشد تا فضا برای نگارش نقدی واقعی و بی طرفانه مهیا شود تا هجمه‌های ساختگی هواداران یک فیلمساز خاص  اثری بر نقدشان نداشته باشد.