نام فیلم:بریم ببینیم چی میشهAway we GO

نام کارگردان: سام مندز

نویسنده: دیو اگرز/وندلا ویدا

بازیگران: جان كراسينسكي، مايا رودلف، كاترين اجيوگو، جف دانيلز

محصول :2009آمریکا

ژانر: کمدی درام رمانس

زمان :96دقیقه

امتیاز سایتIMDB:7.3از10

آثار مشهور کارگردان: زيبايي امريكايي وجاده‌اي به پرديشن/ راهي به تباهي

 


معرفی فیلم:

این معرفی امیر پوریا منتقد سینماست درباره این فیلم:

اينكه از فيلم كارگردان مشهوري چون سام مندز، سازنده «زيبايي امريكايي» و «جاده‌اي به پرديشن/ راهي به تباهي» به عنوان يكي از شاهكارهاي كوچك و قدرناديده سال گذشته ياد كنيم، خود از آن عجايب سينماست كه نشان مي‌دهد سر و شكل، فرآيند تبليغاتي، تعلق به يكي از كمپاني‌هاي major هاليوودي و بازيگران محبوب مردم هنوز به شدت بر مطرح شدن و شناخته شدن فيلم‌ها اثر مي‌گذارد. مندز اين فيلم متمركز و مستقل خود را با بازيگر مرد بسيار مستعدش كراسينسكي ساخت، در حالي كه تنها با انتخاب دو بازيگر آشناتر مي‌توانست به كلي سطح تبليغات و تعداد سالن‌هاي اكران فيلم را به شكلي نجومي ارتقا دهد. فيلم كه همزمان با «قفسه درد» (Hurt locker) در امريكاي شمالي اكران شد، درباره زوجي است كه در شرايط‌ كاري و مالي نه‌چندان درست و درمان، در آستانه بچه‌دار شدن قرار مي‌گيرند؛ در حالي كه حتي محل زندگي‌شان هم شرايط مناسبي ندارد. اما به شكلي حيرت‌انگيز و بدون هيچ نمونه مشابه ديگر در تاريخ سينما و ادبيات، به جاي هر راه حل ديگر، جايي ميان يك تصميم خودخواسته يا تن دادن به وضعيت ناخواسته، شروع مي‌كنند به سفر كردن! از رفتن نزد پدر و مادر مرد كه اميد به كمك مالي آنها بي‌فايده است تا سر زدن به خواهر زن كه حتي در تربيت دو فرزندش هم رفتاري غريب و سبك‌سرانه دارد تا سفرهايي كه بابت كمك به ديگران بايد بروند، اين مسير «بريم ببينيم چي ميشه» به تمثيلي ساده و كوچك از جست و جوي دروني آنها براي شرايط آرماني بدل مي‌شود. چون هدفم بيش از تحليل، معرفي فيلم است، طبعاً پايانش را اينجا لو نمي‌دهم؛ اما همين را بگويم كه نوع پايان‌بندي اين فيلم، نمونه مثال‌زدني آن آموزه مهم فيلمنامه‌نويسي در نگاه ناصر تقوايي است كه گاه فيلم‌ها نه با پايان يافتن «داستان»، بلكه با تكميل و بسته شدن «ساختار»شان به نقطه انتهايي مي‌رسند. شور، اندوه، خنده، عشق، سرحالي و نگاه خيام‌وار وجدآوري كه در طول تماشاي فيلم تجربه كردم، بعد از شاهكار تلخي چون «جاده روولوشنري/ مسير تحول» كه جدا از اين قالب سينماي مستقل و به عنوان فيلمي اسكاري با توليد سطح بالا و ستارگاني چون دي‌كاپريو و وينسلت (همسر خود مندز) ساخته شده بود، ديگر مرا به جايگاه و درام‌شناسي عميق سام‌ مندز مطمئن‌تر كرد.